Είστε εδώ
ΔΑΣΤΑ › Mονάδα Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας › Καλές Πρακτικές › Unismack: Η καινοτομία είναι στη…συνταγήUnismack: Η καινοτομία είναι στη…συνταγή
Συνέντευξη στην Ελένη Νάτση
Όταν η καινοτομία «αγκαλιάζει» το σύνολο του προϊόντος/υπηρεσίας που προσφέρεις, τότε μάλλον η επιχείρησή σου θα πετύχει και θα αποκτήσει εξωστρεφή χαρακτήρα.
Φυσικά, στον κόσμο των επιχειρήσεων, εμφιλοχωρούν πολλοί παράγοντες σ΄ αυτό που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τελικά ως «επιτυχία».
Στην περίπτωση όμως του Δημήτρη Στρατάκη και του αδερφού του Αλέξανδρου, ιδρυτές από κοινού της εταιρείας Unismack που παράγει τα προϊόντα Wellaby’s, η καινοτομία αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο της επιχείρησής τους.
Η εταιρεία Unismack η οποία παράγει κυρίως υγιεινά σνακς και προϊόντα κράκερ με υψηλή διατροφική αξία, έχει καταφέρει να είναι μια εταιρεία καθαρά ελληνική (διατηρεί την έδρα της στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Κιλκίς) αλλά και καθαρά…εξαγωγική (σε ποσοστό 99%).
Το ζήτημα είναι το πώς κατάφερε κάτι τέτοιο. «Στόχος μας εξαρχής ήταν η παγκόσμια αγορά. Το 2006 ξεκινήσαμε με τον αδερφό μου την εταιρεία αλλά το 2008 άρχισε να λειτουργεί η γραμμή παραγωγής. Μέσα από έρευνα και συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια/εκδηλώσεις,ανακαλύψαμε ένα κενό. Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από την ασθένεια κοιλιοκάκη ένα σοβαρό γαστρεντερολογικό πρόβλημα που δεν επιτρέπει στους πάσχοντες να καταναλώσουν γλουτένη, το χαρακτηριστικό συστατικό που συναντάμε στα σιτηρά. Επιπλέον, σε ποσοστό 8-10% παγκοσμίως, οι άνθρωποι έχουν ευαισθησία στην κατανάλωση γλουτένης (φούσκωμα, πρήξιμο). Στην αγορά, τα περισσότερα προϊόντα χωρίς γλουτένη είναι άγευστα, σκληρά στην υφή και κακής ποιότητας. Εκεί ήρθαμε εμείς και είπαμε ότι θα φτιάξουμε προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας χωρίς γλουτένη που θα είναι όμως και εύγεστα» λέει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Στρατάκης.
Μ’αυτό το σκεπτικό και παρά τις αντιρρήσεις των ειδικών-επιστημόνων για το πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, η εταιρεία λάνσαρε το 2008 το πρώτο της προϊόν που ακούει στο όνομα Cheese Ups. Το Cheese Ups είναι ένα σνακ, η βάση του οποίου είναι το πραγματικό τυρί. Η ζύμη του αποτελείται σε ποσοστό 43% από τυρί γκούντα/ένταμ, γεγονός το οποίο του προσδίδει ωραία, γεμάτη γεύση παρά την έλλειψη γλουτένης. Η καινοτομία βρίσκεται στο σύνολο της συνταγής, αφού το Cheese Ups συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ελάχιστα προϊόντα παγκοσμίως σε μορφή τσιπς που έχουν τόσο μεγάλη περιεκτικότητα σε τυρί. Σημειώνεται ότι τα κλασσικά τσιπς του εμπορίου έχουν περιεκτικότητα σε τυρί μόνο σε ποσοστό 1-2% και μάλιστα σε σκόνη.
Προϊοντικά η εταιρεία βγάζει στην διεθνή αγορά τα εξής προϊόντα όλα χωρίς γλουτένη: σνακς, τα cheese ups, προϊόντα κράκερ, μια σειρά προϊόντων τσιπς με άλευρα οσπρίων και pita chips.
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όλων αυτών των προϊόντων εκτός από την απουσία γλουτένης είανι ότι είναι ψημένα στο φούρνο, έχουν υψηλή διατροφική αξία και δεν έχουν πολλές θερμίδες. Σημειώνεται επίσης ότι για τα κλασσικά άλευρα με γλουτένη χρησιμοποιούνται αντίστοιχα από φακί, ρεβύθι, όσπρια.
Η εταιρεία έχει λάβει ήδη τρία βραβεία σε εκθέσεις του εξωτερικού και εν Ελλάδι,το βραβείο καινοτομίας από την ηλεκτρονική εφημερίδα και web tv ka-business.gr
Χρηματοδότηση στην Ελλάδα: Μια ιστορία…δύσκολη
Οι αδελφοί Στρατάκη, πριν ξεκινήσουν την δική τους επιχείρηση είχαν μια οικογενειακή «προϊστορία» στο κομμάτι του επιχειρείν: o πατέρας Γιώργος είχε ξεκινήσει μια αρτοβιομηχανία, ονόματι CIBUS στην Β.Ελλάδα (την μεγαλύτερη στην περιοχή) η οποία τελικά συγχωνεύτηκε με τον Κατσέλη.
Τα δύο αδέλφια θέλησαν να κάνουν κάτι δικό τους και ξεκινήσαν να φτιάχνουν με ίδια κεφάλαια,την εταιρεία τους πίσω το 2006.
Τον Νοέμβριο του 2011 κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση σε venture capital από το Piraeus Capital Management Fund για να προχωρήσουν στα επόμενά τους βήματα. Πώς ήταν άραγε η αναζήτηση χρηματοδότησης στην Ελλάδα; Ο κ.Δημήτρης Στρατάκης μας απαντά: «Για να το πω απλά, ήταν μια πραγματική περιπέτεια. Οι τράπεζες, λόγω κρίσης ήταν μη προσεγγίσιμες οπότε στραφήκαμε στα υπάρχοντα σχήματα venture capital στην Ελλάδα. Εκεί διαπιστώσαμε την έλλειψη όχι τόσο των ίδιων των funds, αλλά της τεχνογνωσίας και της επιχειρηματικής κουλτούρας. Θα σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: στην περίπτωση ενός venture capital μας ζητήθηκε απόδοση του 25% του τζίρου μας σε ετήσια βάση και υποθήκευση περιουσιακών μας στοιχείων, για την μείωση του ρίσκου..Ευτυχώς μέσα από την Πειραιώς, βρήκαμε και το ποσό που χρειαζόμαστε και την κατάλληλη επχειρηματική κουλτούρα γύρω από το τι εστί επένδυση σε μια νέα επιχείρηση.»
Και τι γίνεται σε σχέση με την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, τα καταγεγραμμένα κακώς κείμενα και τις προσπάθειες να τα υπερβούμε; «Το ελληνικό κράτος είναι ένα κράτος..Γολιάθ: γιγαντωμένο και εχθρικό πολλές φορές για τον νέο επιχειρηματία. Παρ’ όλα αυτά, νιώθω ότι κάτι έχει αρχίσει να αλλάζει. Χρειάζεται πολύ δουλειά, αλλά συλλογικές προσπάθειες όπως της Ελληνικής Ένωσης Νεοφυών Επιχειρήσεων κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Μας φέρνουν κοντά,να γνωριστούμε και να δικτυωθούμε μεταξύ μας. Αυτό είναι από μόνο του πολύ σημαντικό. Δεν έχω κάποιες “συγκεκριμένες” συμβουλές για νέους ανθρώπους που θα ήθελαν να ξεκινήσουν κάτι δικό τους. Τα πράγματα είναι δύσκολα, τα αντιμετωπίζουμε καθημερινά, αλλά πραγματικά αποφύγετε τον εγκλωβισμό: κάντε αυτό που σας γεμίζει κι αν δεν το πετύχετε την πρώτη φορά, θα γίνει την δεύτερη ή την τρίτη. Πιστέψτε…»