Είσαι digital και global; Καλύτερα...

H Maria Popova αν και μόλις 28 ετών, χαρακτηρίζεται ως “mastermind of the one of the faster growing literary empires on the Internet” (τι credentials...) και συνεχίζει να έχει καλές ιδέες. Είναι σχετικά άγνωστη, αλλά βρίσκεται πίσω από το Brain Pickings(το χαρακτηρίζουν online emporium of ideas = 500.000 επισκέπτες/μήνα, 150.000 συνδρομητές, 264.767 twitter followers...χμμ not bad!). Ψιτ, ξαναλέω να αποκηρύξετε το #twittergr μπας και ανοίξει το μυαλό όλων μας στον κόσμο και μάθουμε πράγματα. Φανταστείτε μηχανισμό marketing για να έχεις τόσο κόσμο συγκεντρωμένο σε μία κοινότητα...εκπληκτικό!

Ο Πάνος Βέργος είναι επίσης νέος επιχειρηματίας, με παρουσία στο internet και συνιδρυτής του StudentHouse.gr ικανοποιώντας μια μεγάλη (θα δούμε πόσο βιώισμη είναι στα επόμενα χρόνια) αγορά όπως κάνουν στις ΗΠΑ και σε πολλά σημεία στον κόσμο. Εχει επίσης παρουσία στο twitter και αρθρογραφεί, από όπου τον βρήκα κι εγώ μιας και δεν τον γνωρίζω. Διαλέγω το παράδειγμα ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζω, γιατί μου έκανε θετική εντύπωση το πρόσφατο άρθρο του (έγραφε για την ανάγκη να μείνει το ταλέντο στη χώρα μας) και (προσθέτω) ...να μην κυνηγήσει το ψεύτικο όνειρο της “μαζικής μετανάστευσης” (μήπως είδατε ότι οι ΗΠΑ θα δίνουν βίζα σε νεοεισερχόμενους πολίτες, μόνο αν η θέση εργασίας δεν καλύπτεται από γηγενείς; ...θα δούμε κι άλλους προστατευτισμούς στο μέλλον).

Ποιές είναι οι διαφορές των δύο, σχετικά με την επιχειρηματικότητα; Και οι δύο θέλουν να κατακτήσουν το δικό τους κόσμο, να δημιουργήσουν, να διακριθούν. Αλλά οι διαφορές μπορούν να διδάξουν πολλά. Καταρχήν διαφέρει το μέγεθος της αγοράς, αντιλαμβανόμενης και πραγματικής, που απευθύνονται. Δεύτερον, διαφέρει η επιλογή segment / θέματος / ευρύτητας κοινού. Τρίτον ενώ και οι δύο ξέρουν ότι η διαμόρφωση ενός ισχυρού ψηφιακού προφίλ, θα είναι διαβατήριο επιτυχίας δεν το κάνουν και οι δύο με τον ίδιο τρόπο. Ξερετε, ή ψηφιακή ταυτότητα όσο πιο εντυπωσιακή είναι, αναμεταδίδεται ταχύτατα στον κόσμο και δημιουργεί εικόνα, σεβασμό και ειδίκευση. Το brand είσαι εσύ!!!

Αδικώ τον κύριο Βέργο; Οχι καθόλου, η αξία ενός ανθρώπου δεν θα κρίνεται μόνο από αυτά τα στοιχεία που αναφέρω, αλλά η επιχειρηματική αξία θα επηρεαστεί από αυτά. Πόσες δυνατότητες έχει η Maria Popova να προσκληθεί σε ένα διεθνές συνέδριο και να γίνει αντικείμενο πιθανής συνεργασίας ή να της ζητηθεί να κάνει τον μέντορα; Πιθανώς περισσότερες. Γιατί χτίζει ένα διεθνές προφίλ ασχέτως πόσο κερδοφόρο είναι το business της.

Ποιό είναι το συμπέρασμα: κλείσαμε την κοινωνία και την αγορά μας σε εσωτερικά μοντέλα κατανάλωσης και σκέψης. Δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε μεγάλα, με εξωστρέφεια και να βάζουμε υψηλούς και δύσκολους στόχους. Από ένα δημοσιογράφο έως ένα παραγωγό φαντάζει πολυτέλεια ή/και δύσκολο να στοχεύσεις στο εξωτερικό; Γιατί τα Marcomm agencies οποιασδήποτε ειδίκευσης, δεν προσφέρουν υπηρεσία στο εξωτερικό; Γιατί τα internet startups, με λίγες εξαιρέσεις, ξανασερβίρουν την ίδια αγορά; Γιατί τόσα coupon sites δεν ανοίγουν ένα παράθυρο στον κόσμο; Είναι όλα συμβάντα της ίδιας παθογένειας. Οσοι θέλουν να επιχειρήσουν στον παγκόσμιο, διαδικτυωμένο κόσμο δεν μπορούν να αγνοήσουν τα παραπάνω θέματα. Αφήστε που όλες οι ιδέες ανταγωνίζονται άμεσα ή έμμεσα στον παγκόσμιο χώρο. Αλλιώς, τι ανοιχτή κοινωνία και κουραφέξαλα...

Στη σύγκριση-ερέθισμα που έκανα, μας περιορίζει φυσικά η γλώσσα για να “ανοιχτούμε” και να αποκτήσουμε κοινό. Τα αγγλικά του ψηφιακού κόσμου και της νέας οικονομίας θα είναι ένα επόμενο στοίχημα για εμάς. Αν το blog μας θα είναι στα Αγγλικά για να έχει περισσότερους αναγνώστες, ή/και αν η ιδέα μας θα μπορεί να αγγίξει ξένα εδάφη θα είναι όλο και πιο κρίσιμο. Αν το e-shop μας έχει links σε buying communities στο εξωτερικό για να αυξάνει τη σύνδεση με νέες αγορές θα κρίνει ...αν θα υπάρχει σε 3-4 χρόνια. Οταν τον Ιούλιο 2012 έγινε η επίσκεψη Bill Clinton, άνοιξε η πρωτοβουλία του Hellenic Initiative, μιας συνεργασίας Ελλήνων επιχειρηματιών της διασποράς και της εγχώριας αγοράς. Αυτοί οι θεσμοί είναι ‘PR stunts’ για να δημιουργήσουν διπλωματικό, επιχειρηματικό διάλογο και κατ’ επέκταση ευκαιρίες. Φαντάζεστε όμως να διεξάγεται αυτός ο διάλογος για αξιοποίηση λιμανιών, επενδύσεις στην τεχνολογία, νέα τουριστικά θεματικά μοντέλα και όλο το εγχώριο business μας να είναι ελληνόφωνο και εσωστρεφές; Συνειδητοποείτε πόσο περιοριστικό είναι; Είναι σαν να αμολάμε πωλητές και υπεύθυνους ανάπτυξης εργασιών να φέρουν παραγγελίες και όλα τα “προίόντα” μας να μην έχουν ξενόγλωσση ετικέτα.

Είναι συμβιβασμός ή εξυπνάδα να αλλάξουμε στόχευση; Είναι δύσκολο ή αναγκαίο; Είναι κάτι που “δεν βαριέσαι μωρε...” ή παράγοντας επιβίωσης μιας ολόκληρης κοινωνίας; Εντάξει, εντάξει θα πείτε είναι και πολιτικό το θέμα, να μη χάσουμε την κουλτούρα μας, τους αρχαίους ημών προγόνους, την κληρονομιά μας κλπ γνωστά τσιτάτα. Ομως, η καθυστερημένη κατά 10 χρόνια χώρα μας σε μοντέλα κοινωνικής και επιχειρηματικής οργάνωσης, δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να αγνοεί τον προβληματισμό. Γιατί αν συνεχίσουμε να δρούμε από συνήθεια, τότε δεν ξέρουμε ποιό ποτάμι...θα μας παρασύρει.

Πηγή: http://www.deasy.gr/