Κάν’ το όπως τo Τaxibeat
Ένα ελληνικό application για smartphones καταρρίπτει τους μύθους της ελληνικής παθογένειας και αποτελεί παράδειγμα της υγιούς επιχειρηματικότητας.
|
Είμαστε μάρτυρες μιας μικρής επανάστασης σε ένα χώρο όπου δρα μια από τις πιο κακομαθημένες επαγγελματικές ομάδες.
|
Ο Μηνάς έχει πτυχίο πανεπιστημίου και είναι ένας από τους πολλούς που, μη έχοντας άλλη ευκαιρία απασχόλησης, έγινε οδηγός ταξί. Ευγενικός από ανατροφή, πικραίνεται πολύ όταν οι πελάτες τον αντιμετωπίζουν σαν να γεννήθηκε αγενής και αποφασισμένος να τους ρίξει.
Πριν από μερικούς μήνες εντάχτηκε στο σύστημα Τaxibeat, που επιτρέπει σε πελάτες να καλούν ταξί από το κινητό. Το Τaxibeat δεν χρεώνει τον πελάτη και του παρέχει τη δυνατότητα να βαθμολογεί τον ταξιτζή. Επιπλέον, ο τελευταίος μπορεί να καταγράφει αν ο πελάτης ακύρωσε την κλήση. Ο Μηνάς, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια, έχει πάρει καλές κριτικές, κάτι που έχει αυξήσει την πιθανότητα να βρει κούρσα σε μια εποχή κρίσης, που εκατοντάδες ταξί περιμένουν με τις ώρες στις κανονικές ή άτυπες πιάτσες που εξαπλώνονται στην Αθήνα.
Μέχρι στιγμής πάνω από 1.600 ταξί έχουν ενταχθεί στο Τaxibeat, που αυξάνει τον «στόλο» του με 100-150 νέους οδηγούς τον μήνα. Πάνω από 600 πελάτες κάθε μέρα χρησιμοποιούν αυτή την υπηρεσία που έχει βρει, όπως μπορείτε να δείτε στο twitter, ενθουσιώδεις φίλους. Όχι μόνο νέους που το βλέπουν και ως παιχνίδι αλλά και ηλικιωμένους που αγοράζουν smartphone μόνο και μόνο για να έχουν πρόσβαση σ’ αυτή την υπηρεσία.
Η μικρή αυτή επανάσταση αποτελεί μια απάντηση σε όσους πιστεύουν δογματικά ότι δεν μπορεί ν’ αλλάξει τίποτα στην Αθήνα προς το καλύτερο. Είμαστε μάρτυρες μιας μικρής επανάστασης σ’ έναν χώρο όπου δρα μια από τις πιο κακομαθημένες επαγγελματικές ομάδες. Χάσαμε την πίστη μας ότι μπορεί κάτι να βελτιωθεί σ’ αυτήν τη χώρα, επειδή οι περισσότεροι πολιτικοί είναι δέσμιοι των πολυπλόκαμων πελατειακών σχέσεων που ύφαιναν χρόνια. Αρνούνται να εφαρμόσουν τον νόμο ή ψηφίζουν νόμους (π.χ. για το κάπνισμα) και μετά τους αφήνουν να ακυρωθούν στην πράξη.
Πού κάνει τη διαφορά το Τaxibeat; Στο ότι βασίζεται στη «σοφία του πλήθους», στο crowdsourcing. Η Πολιτεία δεν απομονώνει τον αναιδή, τον παράνομο, τον φοροφυγά ταξιτζή, αλλά τώρα εσύ, εγώ, ο κάθε πελάτης ταξί, μπορεί να βαθμολογήσει τον οδηγό. Την επόμενη φορά που θα αναζητήσουμε ταξί, μπορούμε μέσω του Τaxibeat να επιλέξουμε από τους πολλούς διαθέσιμους κάποιον που έχει ήδη πάρει καλές κριτικές από άλλους πελάτες.
Το Τaxibeat δεν χρειάζεται διαφήμιση, γιατί ήδη έχει ανοίξει τα φτερά του για το Ρίο της Βραζιλίας, τη Γαλλία, τη Νορβηγία. Είναι μια ελληνική εταιρεία startup που απασχολεί περί τους 10 προγραμματιστές και η βασική της ιδέα είναι αρκετά διαφορετική από κάποιων παρεμφερών υπηρεσιών ταξί που λειτουργούν σε κάποιες άλλες πόλεις του κόσμου. Η κρίση θα επιδεινώσει πολλές πλευρές της καθημερινής μας ζωής, όχι μόνο επειδή θα λείπει το ρευστό αλλά και γιατί θ’ αποκαλύπτει πόσο απρόθυμες και αδύναμες είναι οι ηγεσίες και οι Αρχές. Το ανθρώπινο δίχτυ και η επινοητική επιχειρηματικότητα είναι πολύ δύσκολο να καλύψουν αυτές τις «μαύρες» τρύπες. Μπορούν, όμως, να δημιουργήσουν μικρές οάσεις στη πόλη, να δείξουν ότι είναι δυνατόν να γίνουν μικρές αλλαγές και να δώσουν την ευκαιρία στον ταξιτζή Μηνά να βγάλει το καλύτερό του εαυτό.
Με τον Νίκο και τον Σπύρο, που είναι από τους εμπνευστές του Taxibeat, είχαμε διασταυρωθεί παλιότερα, διαφωνώντας σε θέματα φιλοσοφικά, πολιτικά, τεχνολογικά. Τους ζηλεύω γιατί μ’ έναν σμπάρο πέτυχαν πάνω από δύο τρυγόνια. Πρώτον, δεν έμειναν στις γενικές αναζητήσεις αλλά αφιέρωσαν χρόνο και χρήμα για να επιτύχουν μια καινοτομία που έχει αξία και έξω από τα σύνορα της χώρας. Δεύτερον, κατάφεραν να οργανώσουν μια επιχειρηματική δράση σε μια χώρα που ξέρει να κάνει εμπόριο, αλλά παίρνει κάτω από τη βάση στην παροχή υπηρεσιών. Τρίτον, έφτιαξαν ευφάνταστα γραφεία με πολύ δημιουργικό πνεύμα, όπου μάλιστα έχουν χώρο για τον καθένα που θέλει να περάσει, να δουλέψει με δωρεάν wi-fi και να πιει -χωρίς κόστος- έναν καφέ. Τέταρτον, γιατί έδωσαν την ευκαιρία στον Μηνά να γίνει καλύτερος επαγγελματίας και να μην είναι δέσμιος μιας συνδικαλιστικής ηγεσίας που θεωρεί ότι επειδή έχει δύναμη και «κονέ» με την εξουσία μπορεί να διατηρεί μια από τις πιο γκρίζες πλευρές αυτής της πόλης...